Kierujący w wieku 59 lat, w sierpniu 2022 r. o godz. 07:30 zostaje zatrzymany podczas rutynowej kontroli przez policję. Podczas badania trzeźwości okazało się, że kierujący jest pod wpływem alkoholu – wynik pierwszego badania - 0,29 mg/dm3,. Kierujący przyznaje się do zarzutu i składa wyjaśnienia. Wobec kierującego prokuratura skierowała akt oskarżenia, w którym zarzuciła popełnienie przestępstwa określonego w art. 178a § 1 K.K.
Okoliczności na korzyść
Niekaralność. Oskarżony, nigdy wcześniej nie był karany. Jego zachowanie stanowi całkowity wyjątek od reguły.
Przyznanie się do zarzutu. Kierujący od razu przyznał się do zarzucanego czynu oraz wyraził skruchę.
Wczesna godzina zatrzymania. Oskarżony został zatrzymany wcześnie rano, kiedy natężenie ruchu nie było znaczne, a poziom alkoholu we krwi ewidentnie wskazywał na tzw. syndrom dnia poprzedniego.
Rutynowa kontrola. Kierujący został zatrzymany podczas rutynowej kontroli, a nie z uwagi na jakiekolwiek wykroczenie drogowe lub zachowanie wskazujące na jazdę po alkoholu.
Poziom alkoholu w wydychanym powietrzu. W pierwszym badaniu w chwili zatrzymania kierującego wynik wynosił 0,29 mg/dm3, w drugim natomiast 0,28 mg/dm3 (tendencja spadkowa) W zarzucie zawsze jest podawany wynik badania w chwili zatrzymania kierującego, jednakże pozostałe wyniki badania również należy brać pod uwagę.
Wyrok sądu
